Tam o esnada Gavres isminde bir kâfir, O'nun uykusundan istifade ederek, dala asılı kılıcını alır ve âdeta gırtlağına dayar. Müstehzî bir eda ile de: "Şimdi seni benim elimden kim kurtaracak?" der.
Buna karşılık Allah Resûlü, hiçbir panik emaresi göstermez. Çünkü O'nun, Allah'a (celle celâluhu) itimadı tamdır. Kendinden emin bir şekilde "Allah" diye bağırır. O'nun bu gürleyişi âdeta kâfirin ödünü koparmıştır; kılıcı elinden düşer ve olduğu yerde kalakalır.
Bu sefer de kılıcı Allah Resûlü eline alır ve sorar: "Ya şimdi seni kim kurtaracak?" Adam, sıtmalı gibi titremeye başlar. O esnada, Allah Resûlü'nün sesini duyanlar da oraya gelmişlerdir. Gördükleri manzara, onları da hayrete sevkeder. Daha sonra, olup bitenleri öğrenince, Allah'a karşı iman ve itimatları bir kat daha artar; Gavres de orada gördüğü güvenle "el-Emîn" e güven sözü verir ve oradan ayrılır.
Çoğumuzun defalarca dinlediği bir vakıadır.
Müslim ya da gayri müslim; İnsanların kendisine hiç tereddütsüz güvendiği O, El-Emin Rabbisine hiç tereddütsüz teslim olmanın güveni içindeydi hep...
Ya biz...???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder